Het regelen van opvang of oppas als je wilt blijven werken is in veel gezinnen toch wel een dingetje. Bij de geboorte van mijn oudste gaven mijn ouders min of meer aan dat ze af en toe wilden oppassen en natuurlijk bij nood, maar niet structureel. In die tijd namen mijn ouders nog volop deel aan het arbeidsleven, dus logisch maar ook jammer.
Dus bracht ik mijn kinderen naar kinderdagverblijf. In die tijd waren er giga wachttijden en mijn hele salaris ging zo’n beetje op aan de kinderopvang, maar ja, ik wilde het contact met de arbeidsmarkt niet verliezen en mezelf blijven ontwikkelen.
Wat was ik jaloers op vriendinnen die de luxe hadden dat hun moeder iedere week een of meer dagen kwamen helpen! Er was zelfs een moeder bij mij in de buurt met een vader had die elke week een paar dagen op haar baby’s (een tweeling!) en peuter kwam passen!
Het lijkt vanzelfsprekend om je ouders te vragen om een of meer dagen op je kinderen te passen als je weer gaat werken. Toch trekt Angela Maas, hoogleraar vrouwencardiologie verbonden aan het Radboud UMC in Nijmegen, aan de bel. Wat is er aan de hand? Ze ziet steeds vaker overspannen en huilende opa’s en oma’s in de spreekkamer met een hoge bloeddruk en hartritmestoornissen. Allemaal veroorzaakt door de stress voor het zorgen van de kleinkinderen. Er zijn opa’s en oma’s die om half 5 ’s morgens in de auto stappen om voor de files uit op tijd aan te komen om een dag op hun kleinkind te passen. Zo worden we natuurlijk niet gezond oud. Opa’s en oma’s moeten leren grenzen stellen, stelt ze, maar niet iedereen durft nee te zeggen tegen de kinderen. Daar moeten kinderen rekening mee houden. Er is vaak te weinig oog voor ouder wordende opa’s en oma’s die niet meer zo flexibel zijn als vroeger. Bovendien: een gezin stichten is allereerst de verantwoordelijkheid van de ouders en niet van de grootouders.
Terwijl ik dit schrijf herinner ik me de vakantieperiodes. Voor mijn werk was het altijd tobben in de maand augustus, ik als zelfstandig ondernemer knetterdruk aan het werk om een deadline te halen en onze oppasmoeder (die vanaf de basisschool regelmatig op onze kinderen paste) ging helaas altijd precies in die maand op vakantie. We losten het op door ouderschapsverlofdagen van manlief op te nemen en opa’s en oma’s in te schakelen. Onze jongetjes logeerden daarom een kleine week bij mijn ouders en de week erna bij mijn schoonouders. Ze deden het met plezier, maar waren ook altijd blij als we ze weer ophaalden. Onze ouders gaven eerlijk toe het ook heel intensief te vinden!
foto: Opa Bert met kleinzoon Tijmen (privébezit)
